Her şey zıddı ile anlam kazanabilse de, bu elde olmayan ve şüphe götürmeyecek düşüncelerin varlığını yadsımayı engelliyor. Örneğin iyi ve kötü kavramları zıtlık barındırsa da olayların gidişatı sonucu hazırlayarak karşı koymayı engelleyecek şekilde hareket ediyor. Kabul edilmesi kişisel bir durum olsa da hayatın getirdikleri ön plana alındığında gidişat bir engelleyici gibi oluyor.
Yaşanan olaylar üzerinde bir etki yaratmak ya da objektif bir durumda bulunmak. Her durum kendi algısını yaratıyor. Subjektif olsa da aranılan bazen nesnellik oluyor. İnsan üstü bir çaba, kendi kurallarını yaratsa da, mutluluğun formülü diye bir şey var mı? Ya da şöyle sorulsa: Mutluluk yaratan bir frekansta mıyım? Zaman akıp giderken, anlık denilen mutluluğa bir de sonuç ve hedef gibi bakıldığında. Kişisel bir düşünce ile farklılıklar oluşur. Acaba sonsuz bir farkındalık var mıdır? Kime veya neye özgüdür?
Selin Araç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder